Dadels worden al door mensen gegeten sinds 6000 voor Christus. Er zijn vele verschillende soorten dadels, maar de medjoul behoort tot de beste dadel ter wereld. Medjoul dadels zijn boomvruchten die voornamelijk te vinden zijn in het Midden-Oosten en Noord-Afrika, maar ze kunnen ook worden gekweekt in een aantal woestijnachtige gebieden op andere plekken op de wereld. In het Midden-Oosten, waar ze in het wild groeien, zijn ze erg populaire onder nomadische reizigers. Dit komt doordat ze volop energie leveren en veel gezonde voedingsstoffen bevatten.
Medjoul dadels zijn de vruchten van de dadelpalm. De vruchten groeien in groepjes van 10, hoog in de boom. Tijdens het rijpen verandert de kleur van groen naar glanzend bruin. Medjoul dadels hebben een dikkere, maar ook zachtere structuur dan andere dadels. De smaak is erg zoet en is te vergelijken met honing.
Het is haast niet mogelijk dat iemand een medjoul dadel niet kan waarderen wanneer hij of zij bijt in de flinterdunne huid van de medjoul en in het sappige zoete vlees eronder. De naam "fruit of paradise" doet deze dadel zeker eer aan, aangezien de medjoul kan worden gebruikt in allerlei gerechten, van omeletten tot dips.
De medjoul dadel wordt beschouwd als de oudste gecultiveerde vrucht. De dadel werd oorspronkelijk uitsluitend gegeten door royalty's en alleen gereserveerd bij uitbundige feesten. De medjoul werd oorspronkelijk gekweekt in het Midden-Oosten en werd pas geïntroduceerd in de VS in 1927. In dat jaar stierven de medjoul dadelpalmen door de Baioudh ziekte bijna uit. Dr. Walter Tennyson Swingle, een botanicus uit de VS, redde elf ziektevrije medjoul uitlopers in Marokko. De elf scheuten werden verscheept naar Washington DC en vervolgens naar een geïsoleerde locatie in het zuiden van Nevada verplaatst. Na meer dan zeven jaar in isolatie te hebben gelegen, hadden negen van de elf scheuten het overleefd. De dadel uitlopers werden vervolgens geplant in Florida , Texas en Arizona waar het beste klimaat te vinden was om de medjoul te laten groeien en gedijen. Ontdekt werd dat de dadels uitzonderlijk hoge temperaturen in de zomer moeten hebben met een zeer lage luchtvochtigheid en veel water voor de wortels.
Medjoul dadels zijn grote, mollige vruchten met zacht en sappig vruchtvlees. Medjoul dadels vormen over het algemeen een belangrijk onderdeel van gerechten uit het Midden-Oosten. Ze worden bijzonder gewaardeerd voor hun grote omvang, hun zoete smaak, en hun sappige vruchtvlees, zelfs wanneer ze gedroogd zijn. Ze zijn rijk aan natuurlijke zoetheid, vezels en de mineralen kalium en koper, wat betekent dat er geen enkele reden is om ze niet elke dag te eten. Het is een natuurlijke, zoete traktatie.
Er zijn veel verschillende soorten dadels. Ze groeien aan palmbomen in warme, droge klimaten. De echte dadelpalm houdt van een zonnig, heet en droog klimaat met genoeg grondwater, maar weinig regen. Het is een prachtige boom die vaak wel een hoogte van 80 tot 100 meter kan bereiken en soms wel 20-meter lange bladeren heeft.
Medjoul dadels zijn duurder dan andere soorten, omdat het telen en oogsten van deze dadels erg arbeidsintensief is. Na de handbestuiving, moeten de bomen worden beschermt tegen stof en regen. Elke dadel wordt met de hand geoogst en dit is extra moeilijk omdat de dadels allemaal rijpen op verschillende tijdstippen. De dadels rijpen en drogen in de zon terwijl ze nog steeds verbonden zijn met de boom.
Dadels kunnen vers gegeten worden, maar worden vaker gedroogd na de oogst omdat dit de levensduur verlengt en vroegtijdig bederf voorkomt. Medjoul dadels worden over het algemeen beschouwd als de "beste" dadels ter wereld. Het zijn zeker de grootste dadels en zijn ook erg prijzig in aanschaf.
De medjoul is zeer zacht, amber- rood en erg zoet. De buitenste schil van de dadels is glimmend. Dit komt door de suikers waar de dadels van nature vol mee zitten. De vrucht heeft een weelderige, gekruide, bijna gebakken smaak. De meeste mensen beschrijven medjoul dadels als het hebben van een rijke, bijna karamel-achtige smaak. Ook komen vermeldingen van de smaak van honing en kaneel vaak voor. Ze worden meestal gedroogd geserveerd.
Medjoul dadels bevatten ongeveer 66 calorieën per stuk. Ze zijn een goede bron van vezels en bevatten een ruime hoeveelheid van de mineralen kalium en koper. Wel bevatten de dadels ook redelijk veel suiker. Door met mate te genieten van de dadels, zorg je ervoor dat je niet te veel suiker binnenkrijgt.
Medjoul dadels zijn heerlijk om te nuttigen. Ze zijn perfect om los te eten als snack, maar je kunt ze ook heel goed combineren met andere producten, zoals harde kazen, crackers en knapperig brood.
Medjoul dadels kunnen in veel verschillende recepten verwerkt worden. Onder andere Noord-Afrikaanse stoofschotels bevatten vaak gesneden medjouls. In landen als Irak en Iran worden ze veel gegeten met yoghurt als ontbijt. De dadels kunnen goed verwerkt worden in ijs, taart, cake en dessert.
Medjoul dadels zijn bovendien goed te combineren met amandelen en met kaas. Ook zijn de medjoul dadels heerlijk in combinatie met hartige gerechten of als vulling voor vis, vlees of gevogelte.
Tip: Snijdt de Medjoul doormidden en plaats een walnoot in het midden, voor een heerlijk snack!
Ingrediënten: medjoul dadels
Land van herkomst: Israël
Allergenen: kan sporen bevatten van noten, pinda's, gluten en sesam
Bewaren: donker, koel en droog bewaren
Per 100 gram | RI* | |
---|---|---|
Energie | 1160 kJ (277 kcal) | |
Vet | 0,2 g | |
- waarvan verzadigd | - g | |
- waarvan enkelvoudig onverzadigd | - g | |
- waarvan meervoudig onverzadigd | - g | |
Koolhydraten | 75,0 g | |
- waarvan suikers | 66,5 g | |
Voedingsvezels | 6,7 g | |
Eiwitten | 1,8 g | |
Zout | 0,0 g | |
Vitamine B6 / Pyridoxine | 0,25 mg | 18% |
Kalium | 696 mg | 35% |
Koper | 0,36 mg | 36% |
* Referentie-inname van een gemiddelde volwassene (8400 / 2000 kcal)
Nog geen reviews